قابلیت DWDR در دوربین مدار بسته، مخفف عبارت  “Digital Wide Dynamic Range” می باشد که محدوده گستره دینامیکی به صورت دیجیتال در دوربین مدار بسته معنی می دهد. اگر بخواهیم بیشتر توضیح دهیم باید بگوییم که دو قابلیت DWDR و WDR به یک مفهوم هستند و اساس کار آن ها کاملا یکسان است، آنچه در دو دوربین تفاوت ایجاد می کند، کیفیت تصاویر هر دو فناوری است که کمی با یکدیگر متفاوت اند.

در واقع DWDR نیز مانند WDR، معیاری است از توانایی دوربین مدار بسته در تمایز نقاط مختلف در تصویر با روشنایی متفاوت، با این تفاوت که در قابلیت DWDR با وجود منابع نوری مختلف در تصویر،  تصویربرداری دوربین مدار بسته یک بار با دور تند و یک بار با دور کند انجام می شود. نهایتا سنسورهای دوربین، دو تصویر را در یکدیگر ادغام کرده و تصویر نهایی با رزولوشن بالا را ثبت می کنند.

تفاوت دوربین DWDR با WDR

دوربین های مجهز به قابلیت WDR را معمولا با نام دوربین با WDR واقعی یا True WDR نیز می شناسند. در این دوربین ها دو پردازنده برای پردازش تصویر در قسمت های روشن و تیره وجود دارد، که یکی از آنها تصویر بخش روشن و دیگری تصویر بخش تاریک را ثبت می کند. نهایتا این دو تصویر با یکدیگر تلفیق شده و تصویری با وضوح بیشتر را به ثبت می رسانند.

اما سازوکار دوربین های DWDR به این صورت است که همین اتفاق به صورت دیجیتال و نرم افزاری انجام می شود. با این وجود نتیجه کار به هیچ وجه با تصویر تولید شده توسط دوربین WDR قابل مقایسه نیست و کیفیتی که از دوربین های WDR واقعی بدست می آید به مراتب بالاتر است.

تفاوت HDR با DWDR

HDR نیز مانند DWDR یکی دیگر از قابلیت های اصلاح تصویر است. High Dynamic Range یا همان HDR به معنای محدوده دینامیکی بالا یا گسترده دیجیتال است. ویژگی‌ HDR زمانی محبوب شد که در تلفن‌های هوشمند برای روشن‌تر کردن عکس‌ها و شارپ شدن رنگ ها مورد استفاده قرار گرفت. با این تفاوت که کیفیت تصویر خروجی از DWDR بسیار پایین تر است.